بررسی ترکیب غذایی و اثر فصل، جنسیت، بلوغ و طول بر شاخص گاستروسوماتیک سارم دهان بزرگ (scomberoides commersonnianus) در شمال غربی خلیج فارس (استان خوزستان)

سارم دهان بزرگ یکی از ماهیان مهم تجاری از خانواده گیش ماهیان می باشد که در خصوص رژیم غذایی آن مطالعاتی در ایران صورت نگرفته است. در این تحقیق 563 عدد ماهی سارم دهان بزرگ در طول 15 ماه نمونه برداری از آبان 1390 تا دی ماه 1391 در آب های استان خوزستان جمع آوری شدند. نتایج حاصل از شاخص گاستروسوماتیک نشان داد که شدت تغذیه در دو جنس یکسان بوده است. در مورد اثر فصل نیز، فقط بین فصول بهار و تابستان اختلاف معنی داری وجود ندارد (05/0 p>) در حالی که بین فصول دیگر اختلاف معنی داری وجود دارد ( 05/0p< ) و در فصول سرد شدت تغذیه بیشتر از فصول گرم است. هم چنین کم ترین میزان شدت تغذیه (074/2) در فصل بهار مشاهده شد ولی در زمستان به بیشترین مقدار (379/3) می رسد ضمناً شدت تغذیه در ماهیان کوچک (201/5) بیش تر از ماهیان بزرگ (460/2) است. با کاهش طول، شاخص گاستروسوماتیک افزایش می یابد. نتایج نشان می-دهند که سارم دهان بزرگ دارای رفتار انتخابی در تعیین غذا بوده و ماهی و میگو به ترتیب غذای اصلی و فرعی این گونه را تشکیل می دهند و به طور عمده از خانواده های شگ ماهیان، گیش ماهیان، بز ماهیان، پنجزاری ماهیان، یلی ماهیان و شمسک ماهیان تغذیه می کند